روزهای انتظار

                                 رَبِّ هَب   لی مِن لَدُنکَ ذُرّیَّةً طَیِّبة

الان 12 روز از رفتن به نوین میگذره و من با تموم وجودم مادر شدن را حس میکنم با کودکم حرف میزنم ، دردو دل میکنم برایش آرزوهایم را زمزمه میکنم ، دلتنگیهایم را برایش واگویه میکنم. کودکی که نمیدانم خدا برایم داشتنش را خواسته یا نداشتنش را. ولی من این حس را بسیار دوست دارم و از خدایم میخواهم که این حس را از من نگیرد، چه حس شیرینیس این حس مادری.                           

خدایا!                                                                                               به حرمت ام ابیها فاطمه ی زهرا سلام الله که وفاتشان مغارن شده با سال 93، هیچ امیدی رو نامید نکن و  دامن همه ی منتظرا رو سبز بفرما                             الهی آمین

خداوندگارا!                                                                                    من این ماه دوایم را از امامِ رئوفت خواستم و از تو می خواهم که صلاحم را در داشتن فرزندی سالم و صالح مقرر کنی و این ماه از در خانه ات ناامیدم برنگردانی.   پنج شنبه آخرین روز سال 92 قراره برم آزمایشگاه و از وجودت با خبر بشم .ان شاالله که به آبروی بی بی دوعالم جواب آزمایشم نامی مبارک برمن بنهد: مادر

آری مادر!                                                          

نامی که درست  سال و ده ماه و بیست و نه روز است که انتظارش را می کشم. ان شاالله که انتظارم در هفت سال و ده و ماه  و سی و دو روز به اتمام برسد                                                  

توکلت علی الله